■ نزدیک‌ترین هم‌زاد زمین پیدا شد؛ آن هم در همسایگی خودمان بخش عمومی

اخترشناسان توانستند نزدیک ترین سیاره‌ی فراخورشیدی به زمین را پیدا کنند؛ آن هم تنها در فاصله 4.3 سال نوری از زمین و در سامانه‌ی آلفاقنطورس. این سیاره‌ی زمین‌گونه تنها 1.13 برابر زمین جرم دارد، ولی بسیار داغ است.

منظومه‌ی آلفاقنطورس، نزدیک‌ترین همسایه‌ی کیهانی ما است و از دیرباز سرچشمه‌ی بسیاری از افسانه‌ها و اسطوره‌ها بوده است. اکنون اخترشناسان پی برده‌اند که این منظومه‌ی ستاره‌ای، خانه‌ی سیاره‌ای به اندازه‌ی زمین خودمان نیز هست؛ سیاره‌ای که بر پایه‌ی محاسبه‌های اخترشناسان، 1.13 برابر زمین جرم دارد و از همین رو، به احتمال فراوان یک سیاره سنگی‌ست. با این همه، این سیاره در فاصله‌ای بسیار
نزدیک
به گِرد ستاره‌ی آلفاقنطورسB می‌گردد؛ به ‌گونه‌ای که یک گردش کامل آن، تنها 3.2 روز زمینی طول می‌کشد. نزدیک بودنِ این سیاره به خورشیدش باعث می‌شود که بیش از آن داغ باشد که بتواند جایگاهی برای آب و پروردگاهی برای زیست باشد؛ اما اهمیتِ این سیاره از آن روست که از یک سو سبک‌ترین جهانی‌ست که به گرد یک ستاره‌ی خورشیدگون می‌گردد، و از سوی دیگر، نزدیک‌ترین سیاره‌ی
فراخورشیدی است
که تا کنون ما زمینیان یافته‌ایم.
 

 

به گزارش پاپ‌ساینس، آلفاقنطورس در اصل یک ستاره‌ی دوتایی‌ست، شکل‌گرفته از ستاره‌های آلفاقنطورسA "sans-serif"; font-size: 10pt;> و آلفاقنطورسB که اندازه‌ای بسیار نزدیک به خورشید ما دارند. ستاره‌ی سومی به نام پروکسیماقنطورس نیز هست که همدم این سامانه‌ی دوتایی‌ست. اخترشناسانِ رصدخانه‌ی جنوبی اروپا از آن رو چشمان خود را بر روی این منظومه کانونی کرده‌اند که احتمال فراوانی برای میزبانی از سیارات دارد؛ و همچنین ردیابی وجود سیارات در آن به‌نسبت آسان است. اخترشناسان برای یافتن این
سیاره، یک طیف‌نگار ویژه
که در رصدخانه‌ی لاسیای شیلی کار گذاشته شده است، و روشی با نام «لرزش در موقعیت ستاره» (Wobble Method) را به کار گرفته‌اند. در این روش، اخترشناسان در جست‌وجوی سیاراتِ احتمالی، کوچک‌ترین تغییرات را در سرعت شعاعی ستاره را که می‌تواند ناشی از اختلالات سیاره‌ای باشد، اندازه‌گیری می‌کنند.

فاصله‌ی این سیاره از ستاره‌ی آلفاقنطورسB بسیار کم‌تر از فاصله‌ی زمین تا خورشید است؛ در نتیجه، از آن رو ‌که این سیاره سکونت‌پذیر نیست، زیست‌پذیر هم نمی‌تواند باشد. اخترشناسانِ یابنده‌ی این سیاره بر این باورند که روش آن‌ها ممکن است به یافته شدنِ شماری دیگر از سیاره‌های سکونت‌پذیر
در این
ناحیه بینجامد. آن‌ها می‌گویند: «ما اطمینان داریم که در راه درستی برای یافتن هم‌زاد زمین گام برمی‌داریم.» دستاوردهای این پژوهش در شماره‌ی اخیر هفته‌نامه‌ی «نیچر» به چاپ رسیده است.

اگرچه این سیاره یک عضو مهم دیگر از باشگاه سیاره‌های فراخورشیدی به شمار می‌آید، اگر بخواهیم روراست باشیم، باید بگوییم که دلیل جذابیتِ این سیاره، آن است که در سامانه‌ی آلف قنطورس قرار دارد. منظومه‌ی آلفاقنطورس آن‌قدر به زمین نزدیک است که ستارگانِ آن با چشم برهنه از زمین دیده می‌شوند و ستاره‌ی دوتایی آلفاقنطورس، سومین ستاره‌ی پرنور آسمان شب است. اما با وجود فاصله‌ی تنها 4.3 سال نوری از زمین، اگر اندیشه‌ی سفر به آن‌جا به
سرتان افتاده، به‌تر است چند کتاب با خود بردارید تا در راه حوصله‌تان سر نرود: حتا با رکوردار سریع‌ترین فضاپیمای امروزی، کاوشگر خورشیدی هلیوس، سفر به این سیاره 19000 سال طول خواهد کشید.

 

برگرفته از : خبرآنلاین

www.khabaronline.ir

27 مهر 1391

نگارش و تنظیم : محمود حاج‌زمان

ویرایش : امیریاشار فیلا