صفحه شخصی امیر یاشار فیلا   
 
نام و نام خانوادگی: امیر یاشار فیلا
استان: اصفهان - شهرستان: اصفهان
رشته: کارشناسی نقشه برداری
شغل:  ویراستار، روزنامه‌نگار، کارشناس تولید محتوا و رسانه‌گر حوزه‌ی شهر، ساختمان، معماری و مهندسی
تاریخ عضویت:  1389/06/12
 روزنوشت ها    
 

 بزرگ‌داشت ساده‌ی «روشن‌خانم» بخش عمومی

6

عصر روز یک‌شنبه، 26 بهمن، در دفتر «نشر فرزان روز» محفل یادبودی برای بزرگ‌داشتِ دکتر روشن وزیری، مترجم چیره‌دست آثار ادبی که اواخر آذرماه امسال در آمریکا درگذشت، برگزار شد.
خانم روشن وزیری که زاده‌ی سال 1312 در تهران بود، چند سالی بود که با تومور مغزی دست‌به‌گریبان بود. او چند ماه پیش در ایران زیر عمل جراحی رفت و سپس برای پی گرفتن درمان نزد دخترش، مریم وژنیاک رفت که در آمریکا سکونت داشت؛ اما گویی درمان‌های تکمیلی در آن‌جا هم کارساز نشد، و تومور سرانجام وی را از پا درآورد. خانم روشن وزیری همان‌جا در آمریکا به خاک سپرده شد.
زنده‌یاد دکتر روشن وزیری که آثاری را مستقیم از زبان لهستانی به فارسی ترجمه کرده است، خواهرزاده‌ی بزرگ علوی و برادرزاده‌ی کلنل علی‌نقی‌خان وزیری بود. این مترجم در جوانی برای ادامه‌ی تحصیل به شهر ورشوی لهستان رفته بود، و در آن‌جا رشته‌ی پزشکی را به پایان رسانده و همان‌جا هم ازدواج کرده بود.
از میان آثاری که او ترجمه کرده است، «درس‌گفتارهای کوچک در باب مقولات بزرگ»، اثر کولاکوفسکی، «قبضه‌ی قدرت»، اثر چسلاو میلوش، «روسلان وفادار» اثر گئورگی ولادیموف و «تب تند آمریکای لاتین»، اثر آرتور دموسلاوسکی را می‌توان نام برد.
به گفته‌ی علی دهباشی، سردبیر مجله‌های ادبی «کلک» و «بخارا»، زنده‌یاد دکتر وزیری چند سال پیش به پاس ترجمه‌ی آثار از زبان لهستانی به فارسی، برنده‌ی جایزه‌ی ترجمه‌ی آن کشور شده بود.

آمنه شیرافکن، روزنامه‌نگاری که بیش‌تر در زمینه‌های مرتبط با زنان قلم می‌زند، در شماره‌ی امروز روزنامه‌ی «شرق» (شماره‌ی 2239، سه‌شنبه، 28 بهمن 93، صفحه‌ی 20) از محفل یادبودی نوشته است که عصر یک‌شنبه به یاد زنده‌یاد دکتر روشن وزیری برپا شده بود. این گزارش را که خانم شیرافکن نام «بزرگ‌داشت ساده‌ی روشن‌خانم» را برای آن برگزیده است، با هم می‌خوانیم:



ـ بزرگ‌داشت ساده‌ی «روشن‌خانم»

فضای کوچکی مهیا شده تا دوست‌داران «روشن وزیری» گرد هم بیایند و در مراسم بزرگ‌داشت او شرکت کنند. حالا که یک‌ماهی از انتشار خبر فوت او می‌گذرد، خانواده‌اش به ایران رسیده‌اند؛ «لشک وژنیاک»، مریم و البرز؛ بازمانده‌های مترجم برجسته‌ی زبان لهستانی به فارسی؛ خانم پزشکی که بی‌ادعا از ٦٠سالگی ترجمه را آغاز کرد و تسلطش به زبان و ادبیات بسیاری را شگفت‌زده کرد. یکی‌شان «کامران فانی»، مترجم و فرهنگ‌نامه‌نویس توانمند ایرانی است، که می‌گوید: «آخر نفهمیدم روشن‌خانم از کجا این‌همه خوب فارسی می‌نوشت و به این زبان مسلط بود.» فانی دوست ٢٠ساله‌ی روشن‌خانم است. پیش از آن که بخواهد از ترجمه‌های وزیری بگوید، از مهربانی‌اش می‌گوید و این که فقدان او، نبود یک دوست صمیمی و قدیمی است.
تورج اتحادیه، از «نشر فرزان روز»، که تدارک برگزاری این نشست را دیده، سخن‌ران‌های نشست را اعلام می‌کند. گویا بنا بوده «داریوش شایگان»، یکی از سخن‌ران‌ها باشد، اما حال‌وروز «لشک» [همسر زنده‌یاد دکتر وزیری] را که می‌بیند، بغض می‌کند و بالای سن نمی‌آید.
لشک وژنیاک که حالا خودش را یک ایرانی تمام‌عیار می‌داند، ایران را به عشق روشن‌خانم زیسته و می‌گوید: «برای من، از ایران رفتن سخت است.» اشک در چشمانش حلقه زده و خودش را تنهاتر از همیشه می‌بیند: «54 سال با روشن وزیری زندگی کردم و نبودنش این روزها خیلی سخت است.» اشک مدام در چشمان پیرمرد می‌دود و درد تنهایی و بدون ‌روشن‌خانم‌ زندگی کردن رهایش نمی‌کند.
ـ شگفت‌زدگی سفیر لهستان از تسلط خانم وزیری به زبان لهستانی
«یولیوش گویوو»، سفیر لهستان در ایران هم حرف‌هایی برای گفتن دارد و از خاطرات نخستین آشنایی‌اش با همسر آقای وژنیاک می‌گوید؛ این که پس از نخستین دیدار با آقای وژنیاک می‌فهمد که او همسری ایرانی دارد و بار بعدی که به سفارت می‌روند، هنگامی که سرگرم حرف زدن با روشن‌خانم می‌شود، انتظار نداشته او همسر لشک وژنیاک باشد، و دلیلش تسلطِ بی‌مانند خانم وزیری به زبان لهستانی بوده است. او انتظار نداشته یک ایرانی به این خوبی لهستانی حرف بزند. او همچنین به تأثیرگذاری خانم وزیری در معرفی ادبیات و فرهنگ لهستانی به ایرانی‌ها اشاره دارد و این که ایشان پل فرهنگی میان ایران و لهستان به وجود آورده‌اند.
مترجمان و نویسندگان برجسته‌ای مانند بابک احمدی، عبدالحسین آذرنگ، مژده دقیقی، ژاله آموزگار، خجسته کیا، آبتین گلکار و فرخ امیریار به‌همراه هیأتی از سفارت لهستان در این مراسم حضور دارند؛ جمع کوچکی که در آن، خاطره‌های بزرگی از روشن‌خانم مرور می‌شود.
روشن وزیری، خواهرزاده‌ی «بزرگ علوی» است و برادرزاده‌ی «کلنل علی‌نقی وزیری»، پایه‌گذار هنرستان موسیقی. در لهستان پزشکی خواند و همان‌جا با لشک وژنیاک ازدواج کرد. زندگی آن‌ها در ایران گذشت و دست سرنوشت او را در واپسین روزها به آمریکا برد. برای درمان به نیویورک رفت و همان‌جا در کنار لشک، البرز و مریم ‌دار فانی را وداع گفت.



برگرفته از :
http://www.sharghdaily.ir/News/56050
http://www.isna.ir/fa/news/93100904637
http://www.isna.ir/fa/news/93111910712
http://qafaseh.com/roshan-vaziri-dargozasht
آماده‌سازی و ویرایش : امیریاشار فیلا




گفت‌وگویی که چندی پیش روزنامه‌ی «تهران امروز» با زنده‌یاد دکتر روشن وزیری انجام داده بود،
در این نشانی در دست‌رس دوست‌داران است:
http://serteq.persianblog.ir/post/37

سه شنبه 28 بهمن 1393 ساعت 08:15  
 نظرات    
 
نرگس حسینی اصلی 17:00 پنجشنبه 30 بهمن 1393
0
 نرگس حسینی اصلی
سپاس و روحشان شاد...