■ آن روز ... ـ برگی از یک کتاب بخش عمومی

 

«...

با گلوی بغض‌گرفته گفتم : آقای سنیورن، یادتان می‌آید شما اولین کسی بودید توی این دهکده که مرا پذیرفتید؟ ... اگر اتفاقی افتاد که دیگر ندیدم‌تان ...

دوباره حرفم را برید و گفت :

ـ من خیالم راحت است. یاالله، بجنب. وعده‌ی من و شما همین‌جا، نوی همین میدانچه، روز آزادیِ فرانسه ... من همان‌قدر که مطمئنم نامم الکساندر است، به آمدنِ آن روز هم اطمینان دارم ... خیرپیش!

گفتم :

ـ خیرپیش! ... اما باز هم خواهش می‌کنم فراموش نکنید ... سگ را می‌گویم ... دلم می‌خواهد که آن روز، او را هم ببینم.

ـ همه‌مان را خواهید دید. آدم خیلی باید پفیوز باشد که پیش از رسیدنِ آن روز بمیرد ...»

 

(از کتاب «خزه»، نوشته‌ی هربر لوپوریه، برگردانده‌ی زنده‌یاد احمد شاملو، ناشر: مؤسسه‌ی انتشارات نگاه)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

http://www.sababook.com/view.php?page=viewketab&id=356