■ پژوهشی جهانی درباره‌ی ارتباط آلودگی هوا با سال‌های ازدست‌رفته‌ی زندگی شهروندان تهرانی بخش محیط زیست

با کلیک بر روی تصویر، مطلبی دیگر مرتبط با موضوع، در دسترس شما خواهد بود.

به گزارش ایسنا، در پژوهش مشترک پژوهشگرانِ گروه اقلیم‌شناسیِ دانشکده‌ی جغرافیا و علوم محیطیِ دانشگاه ووهان چین، گروه اپیدمیولوژیِ دانشگاه براوون آمریکا و گروه اپیدمیولوژی و پیشگیریِ پزشکیِ دانشگاه موناش استرالیا، ارتباط آلودگی هوا، سال‌های ازدست‌رفته‌ی زندگی و مرگ‌ومیر بیماری‌های قلبی ـ عروقی در شهر تهران بررسی شد.

این پژوهش جهانی را دکتر علیرضا انتظاری و محمد باعقیده، اعضای هیأت علمی گروه اقلیم‌شناسی دانشکده‌ی جغرافیا و علوم محیطی و فاطمه میوانه، دانشجوی دکتری رشته‌ی آب‌وهواشناسیِ شهری دانشگاه حکیم سبزواری و پژوهشگران دانشگاه ووهان چین، گروه اپیدمیولوژی دانشگاه براوون آمریکا و گروه اپیدمیولوژی و پیشگیری پزشکی دانشگاه موناش استرالیا را به انجام رسانده‌اند. دکتر انتظاری، دانشیار دانشگاه حکیم سبزواری، در تشریح این پژوهش گفت: سال‌های ازدست‌رفته‌ی زندگی، سال‌هایی است که فرد می‌توانست عمر مفید داشته باشد، اما به دلیل مرگ زودرس این سال‌ها از میان رفته است؛ یا به سخن دیگر، «سال‌های ازدست‌رفته‌ی زندگی» زیانی را که جامعه با از دست دادن سرمایه‌های انسانی خود در نتیجه‌ی مرگ زودرس متقبل می‌شود، نشان می‌دهد. وی افزود: در این پژوهش، پس از شناسایی حداکثر غلظت روزانه (بیش‌تر از ۳۵ میکروگرم بر مترمکعب بر پایه‌ی استاندارد هوای پاک در ایران) بررسی ارتباط شاخص غلظت‌های حداکثر روزانه (DECH) ذرات معلق کم‌تر از ۲.۵ با مرگ‌ومیر بیماری‌های قلبی و عروقی و سال‌های ازدست‌رفته‌ی زندگی با بهره‌گیری از طرح سری زمانی و به‌کارگیری مدل‌های خطی، مطالعه و بررسی شد.

انتظاری ادامه داد: دستاوردها و یافته‌های مطالعه نشان‌دهنده‌ی آن است که شاخص بیشینه غلظت روزانه ارتباط معنی‌داری با مرگ‌ومیر ناشی از بیماری‌های قلبی ـ عروقی، به‌ویژه سکته و سال‌های ازدست‌رفته‌ی زندگی دارد، که با افزایش مقدار شاخص از حد تعیین‌شده‌ی استاندارد هوای پاک مرگ‌ومیرها با تاخیر زمانی ۰ تا ۱۰ روز افزایش داشته است، همچنین، این آلاینده با سال‌های از‌دست‌رفته‌ی زندگی نیز ارتباط معنی داری را با تأخیر زمانی ۰ تا ۸ روز نشان می‌دهد. وی خاطرنشان کرد: از دیگر نتایج جالب توجه این پژوهش آسیب‌پذیری گروه جنسی مردان در برابر این آلاینده است. همچنین این شاخص به‌عنوان شاخصی نو در بررسی ارتباط آلاینده PM 2.5 با سلامت معرفی شده است. بنا بر اعلام روابط عمومی وزارت علوم، نتایج حاصل از این پژوهش به صورت مقاله‌ای در نشریه Science of the Total Environment با IF: ۵.۵۸۹ Q 1 چاپ شده است.

برگرفته از : خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)