■ چهل عکس الهام‌بخش گرفته‌شده به شیوه‌ی «زاویه‌ی ابرفراخ» بخش عمومی

شاید پیش آمده باشد که با شنیدن یا خواندنِ عبارتِ «لنز زاویه‌ی باز» (Wide Angle Lens) از خود پرسیده باشید که مقصود از این عبارت
چیست؟

پاسخ از این قرار است : «لنز زاویه‌ی باز» لنزی است که یک چشم‌انداز فراخ یا یک میدان دید بزرگ را پوشش دهد و دربربگیرد. این ویژگی برای پوشش زاویه‌هایی به کار می‌رود که بر پایه‌ی فاصله‌ی کانونی کم لنز پدیدار می‌شوند. به سخن دیگر، فاصله‌ی کانونی کم‌تر، زمینه‌ساز زاویه‌ی دید گسترده‌تر خواهد بود. از این رو برای مثال، چشم‌انداز زیر پوشش یک لنز 28 میلی‌متری
گسترده‌تر از چشم‌انداز زیر پوشش یک لنز 35 میلی‌متری خواهد بود. به همین گونه، زاویه‌ی دید یک لنز 14 میلی‌متری، بسیار بزرگ‌تر و فراخ‌تر از میدان دید یک لنز 28 میلی‌متری خواهد بود.

 

در همین زمینه، لنزهای «ابرفراخ» (Super wide – Ultra wide) به لنزهایی گفته می‌شود که فاصله‌ی کانونی آن‌ها از پهنای فیلم عکاسی یا حسگر دیجیتال کوتاه‌تر باشد. با این تعریف، اصطلاح «لنز ابرفراخ»
 طیف گسترده‌ای از لنزها، نسبت به اندازه‌ی سطح حساس عکاسی در دوربین‌های به‌کارگرفته را دربرمی‌گیرد.

برای روشن‌تر شدنِ این مفهوم، در نظر بگیرید که یک لنز ۳۵ میلی‌متری در یک دوربین با اندازه‌ی کوچک، در زمره‌ی لنزهای زاویه‌ی باز، و لنزی با همان فاصله‌ی کانونی در یک دوربین با اندازه‌ی میانگینِ ۶۴۵ جزو لنزهای ابرفراخ، و در دوربین با اندازه‌ی میانگینِ ۶۷، در زمره‌ی لنزهای «چشم ماهی» (Fisheye lens dir=rtl>) است.

لنزهای «چشم ماهی» لنزهایی هستند که بیشینه‌ی زاویه و میدانِ دید را به بیننده یا عکاس می‌دهند و معمولاً فاصله‌ی کانونی آن‌ها، 6 تا 16 میلی‌متر است. عکس‌های گرفته‌شده با این لنزها دایره‌ای‌شکل‌اند و از آبرای پدید آوردنِ جلوه‌های ویژه‌ی دیداری به کار می‌روند.

 

در دنباله‌ی این نوشتار کوتاه، چهل نمونه‌ی درخشان و الهام‌بخش از عکس‌های گرفته‌شده به شیوه‌ی «زاویه‌ی ابرفراخ»

(Ultra Wide Angle) به نمایش گذاشته شده‌اند، که دقت در جزئیات و ویژگی‌های تک‌تکِ آن‌ها ـ از سوژه و روایتگریِ آن‌ها گرفته تا کادربندی و نوردهی و... ـ
می‌تواند برای دوستدارانِ فن/هنر عکاسی سودمند باشد و به کار آید.