■ یادکردی از آن جان‌فشانی‌ها بخش عمومی

عجب روزهایی بوده..................

شجاعانی جان بر کف. دلیرانی که دانسته و با آغوش باز در راه وطن جنگیدند و هر یک با یک یادگاری آمدند...!

مهندس جان ممنون. عالی بود.

ممنون از یاداوریتون . سختی هایی کشیدن ها . انشاا... که تا حالا دیگه بازسازی شده باشه .

یادشان گرامی

مرد بودن واقعا...مرررد.

عشق بوداما پرازدل پاپسی....
روزگاری بود مردانه وغیرت... وحیف دوران ما نبود....گذشت...
راه میون بری بود ...مردان بالیاقت رفتن...خاطرات شان ماند...
ما ماندیم وروزگار سیاه....

ممد نبودی ببینی شهر آزاد گشته
خون یارا نت پر ثمر گشته
آه و واویلا… کو جهان آرا
نور دوچشمان تر ما »

ای نخل غلتیده به خون
اشکی از شادی
هم چو من بفشان… روز آ ز ا د ی
خیل یاران را… خیز و یاری کن
دشت شادی را… آ بـیاری کن

نخل در آ تش شعله ور
گر چه شد بی سر
نو بتی د یگر گشته بار آور
شهد پیروزی خوشـهء خر ما
زورق ومن… ماهی و در یا
ممد نبودی ببینی
گر یهء باران لاله رو یا ند از تربت یاران
گشته آبادان هرچه و یران شد
تربـت یاران گلباران شد

«ممد نبودی ببینی شهر آزاد گشته
خون یارا نت پر ثمر گشته

آه و و ا و یـــلا… کو جهان آرا
نور دوچشمان تر ما »

امیدم گشته نا امید بعد از هجر تو

یاران می آیند اندر پی تو

موسوی آمد پی تو استقبالش کن

بر کوی رضوان تو مهمانش کن

آه و واویلا کو جهان آرا

نور دو چشمان تر ما

از هجرت ای سردار دل گل ها پژمردند

نخل های شهر ما بی سر می مردند

در دست مردان خدا جامت می ماند