■ « در میان جمع ... » کاریکاتور بخش عمومی

همیشه به این مسأله فکر میکنم:مردم ماشین‌وار و از روی عادت زندگی میکنند!!البته خودمون هم شامل همین مردمیم..

خیلی عالی بود

چشمها را باید شست
جور دیگر باید دید
...

شاید بهمین دلیل باشد که انیشتین می گفت ، خطرناک ترین تفکر این است که بگوییم " همه این جوری اند "
ممنون مهندس گرامی .

جالبه مرسی مهندس

جناب آقای مهندس فیلا با تشکر از لطف شما

شاید نوعی حس خود برتر بینی باشد که متاسفانه همه ما به نوعی به آن دچار هستیم

در ضمن فکر میکنم اگر برای واژه Glassy-eyed برگردان نگاه های سرد و عاری از احساس را به جای چشم های شیشه ای انتخاب کنیم شاید بهتر باشد.

با سپاس بابت مهر و لطفِ گرمابخش همه‌ی دوستان و همکاران؛

خانم مهندس معتمد، کاملاً درست می‌فرمایید : عبارتِ «نگاه سرد» یا «نگاه یخ‌زده» می‌توانست برگردانی درخور، به‌تر و مناسب‌تر برای «Glass-eyed» باشد.
منتها من آن‌قدر ذهنم را درگیر ارائه‌ی برگردانی به زبان گفتار (محاوره‌ای) کرده بودم، که از آن سوی بام افتادم.
از سرکارعالی بابت گوشزد کردنِ این نکته و انتقاد سازنده‌تان، صمیمانه سپاسگزارم.

اکنون که اندکی از موضوع فاصله گرفته‌ام و از پیشنهادهای دوستان بهره جسته‌ام، به گمانم اگر خودگویی یادشده را این‌گونه بنویسیم و بخوانیم، رساتر و به‌تر خواهد بود :

"این جماعتو نیگا کن؛ ببین چطور با نگاه سرد و یخ‌زده‌شون، ماشین‌وار و از روی عادت
می‌رن پی روزمرگی‌هاشون و هیچ‌وقت نمی‌ایستن تا یه نگاهی به دور و برشون بندازن و کمی فکر کنن.
من تنها آدم فهمیده و هوشیار میون یه عالمه گوسفندم."

خوش به حالشون که اینا دغدغه دیگه ای ندارن و میتونن به اطرافیاشون اینقدر توجه کنن و حتی بجای اونا هم فکر کنن!!!

خیلی باحال بود
مرسی

آقای مهندس مدرس‌نیا،
با سپاس به‌خاطر اظهار نظرتان،

اما اتفاقاً نکته‌ای که این کارتون (یا همان کاریکاتور) با طنزی زیبا بیان می‌کند، این است که تقریباً
همه‌ی ما با همان حس خودبرتربینی کاذب و خودشیفتگی که خانم مهندس معتمد هم فرمودند،
همواره ـ حتا هنگامی که به‌ظاهر به دیگران توجه می‌کنیم ـ در واقع فقط خودمان را در کانون توجهمان داریم و بس.

به سخن دیگر، به دیگران تنها به‌عنوان پس‌زمینه‌ای برای به چشم آمدنِ جلوه‌گری‌های خودمان توجه داریم و «خودمحوری» پایه و انگیزه‌ی تقریباً همه‌ی رفتارها و کردارمان است.

آقای مهندس مدرس‌نیا گرامی:
متاسفانه ما هرچقدر هم که مشغله داشته باشیم از مذمت دیگران و مقصر شمردن دیگران کوتاهی نمی‌کنیم
همچنین از روبروی آینه ایستادن بسیار واهمه داریم