ـ مسافران قاچاقی مریخ شناسایی شدند
دستاوردهای بررسی تازهای که بر روی گردوخاکِ جمعآوریشده از مریخنورد «کنجکاوی» پیش از پرتاب آن انجام گرفته، نشان میدهد که پیکرهی این مریخنورد به 65 گونه باکتری آلوده بوده است.
همهی ما میدانیم که تن و بدنمای آلوده به انواع میکربها (خوب یا بد) است؛ اما آیا میدانستید که مریخنورد «کنجکاوی» یا همان «کیوریاسیتی» هم دست کمی از ما ندارد؟ دستاوردهای بررسی تازهای که بر روی گردوخاکِ جمعآوریشده از این مریخنورد پیش از پرتاب آن انجام گرفته، نشان میدهد که رویهی کیوریاسیتی به 65 گونه باکتری آلوده بوده است.
هنوز روشن نیست که از این موجودهای زمینی آیا هیچیک توانسته است در سفر به مریخ زنده بماند یا نه. باکتریهای زمینی که مسافر فضا میشوند، پژوهشهای فضایی را سختتر میکنند؛ اما کنشهای نوع بشر بهنوعی راه را برای آنها هموار کرده است.
البته پیش از پرتاب کاوشگرها و فضاپیماهایی مانند «کیوریاسیتی»، مهندسان آنها را از فرآیند پاکسازیِ سختگیرانهای میگذرانند. این پاکسازیها دو هدف دارند: نخست آن که دانشمندان نمیخواهند گونههای زیستِ زمینی به سیارههای دیگر منتقل و زمینهساز نتیجهگیریهای نادرست دربارهی زیست در فضاهای غیرزمینی شوند؛ دیگر آن که نمیخواهند ابزارهایشان آلوده باشند و سیارهی میزبان را هم آلوده کنند.
پیش از این، دانشمندان باکتریهایی را شناسایی کرده بودند که میتوانند حتا از اتاق پاکِ ناسا جان به در برند. بر این، در سال 2011 گزارشی انتشار یافت که نشان میداد شاید «کیوریاسیتی» آنگونه که باید، فرآیند پاکسازی را نگذرانده باشد. دانشمندان دانشگاه «آیداهو» و آزمایشگاه پیشرانش جتِ ناسا که کنجکاو بودند بدانند چه چیزی روی «کیوریاسیتی» بر جای مانده است، پیش از پرتاب این کاوشگر به فضا، از بخشهای گوناگونِ آن نمونه گرفتند.
پس از جمعآوری و دستهبندی باکتریها، دانشمندان در چند گام آنها را در شرایط بسیار طاقتفرسا همچون خشکی، تابش فرابنفش، سرمای سخت و ترازهای PH بالا قرار دادند؛ و دریافتند نزدیک به 11 گونهی باکتریایی دستکم در ترکیب دو تا از شرایط یادشده پایندگی دارند و دوام میآورند.
این بررسی نخستین گام در پژوهشهای وابسته به این موضوع و پرسش است که: آیا گونه (یا گونههایی) از باکتری توانسته است به مریخ راه یابد و نمونههایی را که از مریخ گرد آورده میشوند، آلوده کند؟
برگرفته از : خبرآنلاین
برگردان : محمود حاجزمان
ویرایش : امیریاشار فیلا
با بهرهگیری از :
ـ
http://www.popsci.com/article/technology/rare-new-bacterium-thrives-spacecraft-cleanrooms
ـ http://www.space.com/13783-nasa-msl-curiosity-mars-rover-planetary-protection.html
ـ شهاببارانِ پیشبینینشده و بیرون از برنامه : بامداد سوم خرداد
خبر دوم این بستهی رسانهایِ نجومی ـ فضایی به رویدادی اختصاص دارد که دوستدارانِ آسمان شب و رصدگرانِ شهاببارانها را خوشحال خواهد کرد :
اندازهگیریها نشان میدهند که شامگاه 24 می / 3 خرداد امسال، زمین از تودهی غبار برجامانده از دنبالهدار 209P/LINEAR میگذرد و بهاحتمال شهاببارانِ تازهای رخ خواهد نمود.
تصویر زیر که بامداد 30 آوریل / 10 اردیبهشت (به وقت جهانی) با تلسکوپی نیممتری در نیومکزیکو گرفته شده، این دنبالهدار را در 40میلیون کیلومتری زمین و در صورت فلکی «خرس بزرگ» (یا «آبگردان» یا «دباکبر») نشان میدهد.
بر پایهی اندازهگیریها، این دنبالهدار در تاریخ 29 می / 8 خرداد از فاصلهی 8.3میلیون کیلومتری زمین میگذرد که فاصلهی بهنسبت نزدیکی به شمار میرود.
دنبالهدار «لینییر» از قدر 14 میدرخشد که برای این فاصله کمنور است و از همین رو، غبار چندانی بر جای نمیگذارد. بنابراین، هنگامی که زمین در تاریخ 29 می / 8 خرداد از میانهی بقایای غبار پراکندهشده در درازای امسال میگذرد، شهاببارانِ شایانتوجهی روی نخواهد داد؛ اما کارشناسانِ ناسا بر این باورند که وقتی زمین از تودههای قدیمیتر غبار که طی گذرهای این دنبالهدار در قرن نوزدهم به جا مانده، بگذرد، میتوان در هر ساعت نزدیک به 200 شهاب را در پهنهی آسمان دید. این همان پیشامدی است که روز 24 می / 3 خرداد رخ خواهد نمود.
پیشبینی میشود زمان اوج این شهابباران میان ساعت 6 تا 8 صبح روز 24 می به وقت جهانی (10:30 تا 12:30 روز 3 خرداد به وقت تابستانی ایران) باشد. کانون این شهابباران در صورتفلکی «شتر بهشتی» («زرافه») و نردیک به ستارهی قطبی است؛ و بهترین جا برای پایش و تماشای این شهابباران، آمریکای شمالی است که اوج بارش در نیمهشب محلی روی خواهد داد.
برای دوستداران، رصدگران و اخترشناسانِ درونِ ایران، بهترین زمان برای رصد این شهابباران، شامگاه دوم خرداد و بامداد سوم خرداد خواهد بود.
برگرفته از : خبرآنلاین
ویرایش : امیریاشار فیلا
با بهرهگیری از :
ـ http://www.space.com/25769-meteor-shower-comet-209p-linear-gallery.html
ـ تازهترین خبر از پیشرفت یک پروژهی کلان ملی :
رصدخانهی ملی ایران تا سال 97 به بهرهبرداری میرسد
معاونت علمی و فنآوری ریاستجمهوری پنجشنبهی گذشته (31/02/1393) از پیشرفت 29درصدی طرح کلان رصدخانهی ملی خبرداد و اعلام کرد: انتظار میرود در صورت تخصیص اعتبار بهموقع برای اجرای این پروژه، رصدخانه ملی ایران سال 97 به بهرهبرداری برسد.
طرح ساختِ رصدخانهی ملی ایران در راستای خودبسندگی کشور در انجام پژوهشهای نجومی و کیهانشناختی، از شالها مورد توجه و درخواستِ کارشناسان و متخصصان ایرانی بود و نخستین بار در سال 1378 موضوع اجرای این طرح در شورای پژوهش کشور مطرح و مقرر شد بهترین جا برای اجرای این طرح شناسایی و معرفی شود. سرانجام هم اواخر سال 87 بهعنوان یکی از طرحهای کلان ملی فنآوری، معاونت علمی و فنآوری ریاستجمهوری از آن پشتیبانی و حمایت کرد و با اختصاص اعتبار وارد گام عملیاتی شد.
ـ چرایی ساختِ رصدخانهی ملی
نبود کانونی فراگیر برای انجام کنشهای پژوهشی، مطالعاتی و مشاهداتی در زمینهی اخترشناسی و کیهانشناسی، سبب شده است که بسیاری از کارها در این زمینه با کندی روبهرو باشد و ویژهکاران و کنشگرانِ این بخش، کمبودهای کتمانناپذیر داشته باشند.
با درک این موضوع و ضرورتهای موجود برای کار و فعالیت در این بخش، با برنامهریزیها و پشتیبانیهای انجامگرفته، ساختِ نخستین رصدخانهی پژوهشی کشور در دستور کار قرار گرفت و مقرر شد با اجرای آن، زیرساختهای پژوهشی در ستارهشناسی و کیهانشناسی برای پژوهشگران و دوستدارانِ این رشته تأمین شود.
در این رصدخانه، تشکیل گروههای پژوهشی و گسترش این گروهها در بخشهای توسعهی فنآوری با هدف ایجاد آمادگی برای انجام کنشهای اخترشناختی در کنار ساخت تلسکوپی نوین و پیشرفته از گونهی تلسکوپهای چهارمتری در دستور کار قرار دارد؛ که این موضوع سبب شده است رصدخانهی ملی ایران در آیندهای نزدیک به کانونی برای فعالیتهای کیهانشناختی در درون و بیرون کشور تبدیل شود و نیازهای پژوهشی کشور را در این حوزه پاسخ بگوید.
از سوی دیگر، آموزش متخصصان و اخترشناسانی برای آینده و افزایش دقت در بررسی دگرگونیهای آبوهوایی، از دیگر کاربردهای این رصدخانه خواهد بود.
جزییاتی بیشتر دربارهی موقعیت جغرافیایی رصدخانهی ملی، آغاز عملیات اجرایی ساختِ سامانهی رصد، مهمترین اولویت در ساختِ رصدخانهی ملی، آغاز ساخت شیشه و عدسی تلسکوپ ملی، برگزاریِ همایش بازبینیِ طرح در تریستهی ایتالیا، دانشآموزانِ بهرهمند از فعالیت رصدخانه، ضرورتهای منطقهای برای به سرانجام رسیدنِ طرح رصدخانه، ضرورتهای دسترسی مناسب به رصدخانه، و هزینه و پیشرفت فیزیکی پروژه را در این نشانی بخوانید :
http://www.mehrnews.com/detail/News/2296155