■ دیرینه، کاربردی، باشکوه و .... خیال‌انگیز بخش عمومی

«فانوس دریایی» نماد کم‌وبیش جهانیِ امنیت و راه‌نمایی است که از سالیان دور دریانوردان را یاری کرده تا راه خود را بیابند و به کاشانه‌هایشان بازگردند.

فانوس‌های دریایی گرچه اندک‌اندک دارند کاریریِ دیرینه‌ی خود را از دست می‌دهند، همچنان آثاری حماسی از هوشمندی و جهش‌های بشر به شمار می‌روند.

دریانوردانِ باستان اغلب به کمک آتشگاه‌هایی که بر نوک صخره‌ها و تپه‌ها ساخته می‌شدند، راه خود را می‌یافتند؛ آتشگاه‌هایی که با گذشت زمان از دلِ ارتقا و تکامل‌شان، فانوس‌های دریایی پدید آمدند. این سازه‌ها آرام‌آرام بلندتر و استوارتر و نردیک‌تر به دریا ساخته شدند.

بیش‌تر فانوس‌های دریایی که هم‌اکنون همچنان پابرجا و استوارند، نمونه‌هایی شگفت از معماریِ کاربردی و مهندسیِ انعطاف‌پذیرند؛ بناهایی که همواره از بدترین رویدادهایی که به خاطر سرشتِ دریا همیشه ممکن است رخ بنمایند، جلوگیری کرده‌اند.

با این که شاید به‌زودی تابش چراغ‌های چشمک‌زنِ فانوس‌های دریایی از پهنه‌ی آسمانِ شبانگاهی ساحل‌ها رخت بربندد و به خاموشی گراید، هنوز با تماشای آن‌ها می‌توان دریافت که این ساخته‌های بشر چه اندازه زیبا و خوش‌تراش و باشکوه‌اند.

همچنین، جا دارد درود بفرستیم به روانِ آن پارسی‌گوی خوش‌قریحه‌ای که نخستین بار در برابر واژه‌ی «Lighthouse» که نه خودش در سرزمین ما پیشینه‌ای داشت، نه معماری‌اش، ترکیب زیبا و بی‌مانند «فانوس دریایی» را به کار برد.

این چشم‌اندازهای شکوهمند و دل‌انگیز از چند فانوس دریایی در گوشه‌گوشه‌ی سیاره‌ی مادری، همراه با نوای خوش دو قطعه‌ی پیوست از موتزارت و بتهوون، به شما همکاران ارجمند و کاربران گرامی iiiwe پیشکش می‌شوند:

برگرفته از : boredpanda.com
برگردانِ نوشتار، آماده‌سازی
و گزینش دو قطعه موسیقی پیوست: امیریاشار فیلا