■ سی‌اُمین شماره‌ی ماهنامه‌ی «سرزمین من» با موضوع ویژه‌ی «تهران قدیم» منتشر شد بخش عمومی

شماره‌ی 30 ماهنامه‌ی «سرزمین‌من» ویژه‌نامه‌‌ای نفیس درباره‌ی تهران قدیم با عنوان «قصه‌های طهران» است.

 

 

 

در این شماره از «سرزمین من»، تهران را از میان عکس‌های قدیمی خواهید دید و با مطالبی از متخصصان تهران‌شناس، پایتخت دویست‌ساله‌ی ایران‌مان را بهتر خواهید شناخت.

 

 

* تهران قدیم در «هزاردستان»

 

اگر از دوستداران سینمای زنده‌یاد «علی حاتمی» هستید، در این شماره از «سرزمین من» مطلب ویژه‌ای برای شما هست؛ و می‌توانید ناگفته‌های مجموعه‌ی تاریخی هزاردستان از زبان عکاس این مجموعه، یعنی «عزیز ساعتی» بخوانید. در مطلب «رازهای هزاردستان» که در بخش «میراث، دوربین، حرکت» این شماره از ماهنامه به چاپ رسیده‌، سریال محبوب هزاردستان بهانه‌ای شده‌ تا به علی حاتمی و نگاه او به تهران قدیم پرداخته شود. در این نوشتار، عزیز ساعتی ماجراهای
نخستین دیدارش با علی حاتمی در سریالی را که در آغاز با نام «جاده‌ی ابریشم» کلید خورد و بعد به هزاردستان تغییر کرد، بازگو کرده، تا به همکاری‌اش با هنرمندان گوناگونی که حاتمی در آثارش به کار می‌گرفته، می‌رسد.

 

 

* گردش با آقای تهران‌شناس

 

«مرتضی احمدی»، هنرمند پیشکسوت تئاتر و تلویزیون از آن تهران‌شناس‌هایی‌ست که بخشی از عمرش را صرف گرد‌آوری و ثبت اطلاعات گذشته‌ی تهران کرده‌ است. در این شماره از «سرزمین من» چند تن از نویسندگان مجله پای صحبت‌های او نشسته‌اند و این هنرمند 87ساله از تاریخ و فرهنگ گذشته‌ی شهرش برای خواننده‌های مجله گفته‌ است. «بچه‌‌ی ناف تهرون» عنوان گفت‌وگویی‌ست که استاد احمدی در آن از خاطرات شهری می‌گوید که برای پابه‌سن‌گذاشته‌های امروز‌
به‌طرز اعجاب‌انگیزی بی‌عیب‌ونقص است.

 

 

* شکارگاهی با نام طهران

 

شاید فکر کنید در این شماره که اختصاص به تهران قدیم دارد، دوستداران بخش «طبیعت» بی‌نصیب می‌مانند؛ اما در گزارش «حیاط وحش» خواهید خواند و احتمالاً شگفت‌زده خواهید شد که چگونه پایتخت صنعتی امروز، حدود 130 سال پیش شکارگاه شاهان قاجار بوده است. شکار این شاهان به دوشان‌تپه و سرخه‌حصار محدود نمی‌شد و بسیاری از مناطقی که امروز جزئی از پایتخت‌اند، روزگاری نه‌چندان‌دور زیستگاه جانوران وحشی بوده‌اند و پلنگ و پوزپلنگ در آن‌ها
رفت‌و‌آمد می‌کرده‌اند.

 

 

* نگهبانان میراث کهن

 

«هم چای، هم تماشا» که در بخش «مردم‌شناسی» این شماره از «سرزمین من» چاپ شده، گذری بر فرهنگ قهوه‌خانه‌داری در تهران کرده و از امروز و روزگار سپری‌شده‌ی قهوه‌خانه‌های تهران گفته ‌است. قهوه‌خانه، این نهاد فرهنگی، سال‌ها آیین‌هایی همچون معرکه‌گیری، نقالی، سخنوری، تعزیه‌خوانی، غزل‌خوانی و بسیاری از آدابی را که امروز از میان رفته‌اند، پاسبانی می‌کرده است. در این گزارش، می‌توانید هم از آداب قهوه‌خانه‌داری آگاه شوید و هم
دیدنی‌ترین قهوه‌خانه‌های امروز تهران را بشناسید و به آن‌ها سری بزنید.

 

 

* روزمرگی‌های تهران قدیم

 

«ای عکس که می‌روی به سویش» در بخش «نگارخانه‌»ی این شماره به چاپ رسیده، که گلچینی از قدیمی‌ترین کارت‌پستال‌های تهران را به تصویر کشیده‌ و بخشی از زندگی روزمره‌ی تهران قدیم را شرح داده است‌؛ عکس‌هایی که گاه تا شهرهای دور در آن سوی اقیانوس‌ها پرواز می‌کردند و احوال مردم تهران را با تصاویر تماشایی برا‌ی گیرندگان‌شان بازگو می‌کردند.

 

 

* ماجراهای ماشین‌دودی

 

در بخش «تاریخ» این شماره از «سرزمین من»، نوشتار «قصه‌ی غول دودی» داستان ورود «ماشین‌دودی» به پایتخت را روایت می‌کند؛ نخستین وسیله‌ی نقلیه‌ی ریلی که ایرانیان از آن سواری گرفتند و مبدع ورودش «ناصرالدین‌شاه قاجار» بود. در این گزارش، می‌توانید تاریخچه‌ی وسایل نقلیه‌ی ریلی در ایران را مرور کنید؛ از روزگار غول آتش‌خواری که در طرفه‌العینی طی‌ط‌ریق می‌کرد، تا امروز که پس از 127 سال خطوط متروی پایتخت روزانه نزدیک به دو میلیون تن
را جابه‌جا می‌کنند.

 

 

* گردش در تهران قدیم

 

در بخش راهنمای این شماره نیز همه‌ی مطالب راهنما، به گشت‌و‌گذار در پایتخت اختصاص یافته است. «به اصل تهران برویم» مفصل‌ترین راهنمای این شماره است که اختصاص به گردش در شهرری دارد؛ شهری که زمانی پایتخت در کنار آن بنا شد و حالا خود با تاریخ طولانی‌اش یکی از مناطق 22گانه‌ی پایتخت است.

یکی دیگر از راهنماهای این شماره‌ی «سرزمین‌من» مطلب «قلبی که هنوز می‌تپد» است؛ راهنمایی که بسیار کوتاه و کارآمد به شما خواهد گفت که در بازار بزرگ تهران چگونه خرید کنید.

در بخش تاریخ‌گردی این شماره‌ی «سرزمین‌من» هم می‌توانید با راهنمای «خانه‌ای مقدم بر موزه» به خانه ـ موزه‌ی مقدم بروید و دیدنی‌های شگفت‌انگیز و تماشایی این عمارت زیبا را از نزدیک ببینید. همچنین، در بخش «موزه‌گردی» می‌توانید برای تماشای نخستین اسناد سینمایی ایران، به موزه‌ی سینما سری بزنید و با راهنمای «سینما 111 سال پیش» با بخشی از داشته‌های این موزه آشنا شوید.

«آبعلی با برف و اسکی» هم راهنمایی‌ست که در بخش «طبیعت» این شماره چاپ شده ‌است و می‌توانید همراه با آن، به قدیمی‌ترین پیست اسکی ایران سفر کنید و زیر آسمان آبی و روی برف‌های سپید آن عکاسی کنید. همچنین، برای راهنمای «تفریح» این شماره، «در بندِ دربند» به شما خواهد گفت که چطور برای چند ساعت در یکی از تفرجگاه‌های قدیمی پایتخت گردش کنید.

 

جدا از این مطالب راهنما در شماره‌ی 30 ماهنامه‌ی «سرزمین من»، در بخش روستاگردی، «روستای سوگلی» را برای سفر به روستای «امامه» خواهید خواند؛ روستایی که روزگاری شکارگاه ناصرالدین‌شاه بوده و سوگلی محبوب او هم اهل همین روستا بوده ‌است.

در بخش: «شکم‌گردی» نیز با مطلب «یک پارچه آش» راهنمای آماده کردن یک خوراک تهرانی، یعنی آش شله‌قلم‌کار را یاد می‌گیرید و با مطلب «دیزی‌خوران در پایتخت» برای خوردن خوشمزه‌ترین دیزی‌های پایتخت راهنمایی خواهید شد. افزون ‌بر این، با مطلب «یک گوشه‌ی پاک پرنور» برای سفر و زیارت بارگاه امامزاده یحیا(ع) به محله‌ی بازار تهران سفر می‌کنید و در بخش «اقامت» هم، مطلب «شب‌های لاله»، راهنمای اقامت در هتل لاله‌ی تهران، یکی از قدیمی‌ترین
هتل‌های پایتخت را خواهید خواند.

در بخش «تور پیشنهادی» هم ‌با مطلب «تهران‌گردی در نیم‌روز» و انتخاب یک تور ویژه، می‌توانید به تماشای دیدنی‌های تاریخی تهران بروید.

 

همچنین، در این شماره از «سرزمین من»، در بخش ابزار سفر، راهنمای خرید پوشاک برای ورزش‌های زمستانی با عنوان «تن‌پوش فصل سرد» به چاپ رسیده است؛ ضمن آن که در بخش «محصولات فرهنگی» با آثار گوناگون دیداری و شنیداری برای شناخت ایران آشنا خواهید شد.

به‌جاست در همین روزهایی که شماره‌ی سی‌اُم «سرزمین من» دست‌تان است، فیلم «طهران، تهران»، ساخته‌ی مشترک داریوش مهرجویی و یک کارگردان جوان را هم به تماشا بنشینید. قطعاً نکات تازه‌ای دستگیرتان خواهد شد که به هنگام تماشای فیلم بر روی پرده، از دست‌تان در رفته بودند.

 

بد نیست این را هم بگوییم که از 30 شماره‌ای که «سرزمین‌ من» تا کنون منشر کرده، 10 شماره‌ی آخر در دوره‌ی جدید آن منتشر شده‌اند.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

برگرفته از : خبرگزاری میراث فرهنگی

www.chn.ir ، 17 بهمن 1390

ویرایش و بازنگاری و افزودن عکس‌ها : امیریاشار فیلا