دیدنِ چشم‌انداز سایه‌ی هواپیما بر روی ابرها، تجربه‌ای است که بسیاری از سرنشینان هواپیما آن را آزموده‌اند؛ اما دیدنِ هاله‌ای رنگین‌کمانی به گرد سایه بسیار کم رخ می‌نماید و از آن کم‌یاب‌تر، هنگامی‌ست که این هاله شکل قلب به خود بگیرد.
چنین رخدادی چند روز پیش (13 جولای / 23 تیر) برای «تونی دی‌فریس» اتفاق افتاد. او که سوار بر هواپیما بر فراز شهر «اورگان» در پرواز بود، ناگهان چشمش به هاله‌ای رنگین‌کمانی بر روی ابرها افتاد که همراه با هواپیما جابه‌جا می‌شد و از آن جالب‌تر، این هاله به شکل قلب بود!
خود «دی‌فریس» در توصیف آن لحظه گفته است: «از آن لحظه‌هایی بود که همه‌ی جهان دست به دست هم می‌دهند تا تو را شگفت‌زده کنند.»
برای دیدن عکس در اندازه‌ی بزرگ‌تر،
این‌جا را کلیک کنید.
آن‌چه «دی‌فریس» دیده و آن را ثبت کرده است، پدیده‌ای جوی به نام «شکوه خورشید» (Sun Glory) است؛ که پیش‌تر در روزنوشتی با نام «
کم‌یاب‌ترین پدیـده‌ی خورشیدی بر روی زمین» (30 مهر 1392) نمونه‌ای از آن را به اشتراک گذاشته و درباره‌ی آن سخن گفته بودیم:
http://filaa.iiiwe.com/most_rare_solar_phenomenon_on_earth
«شکوه خورشید» بر دو گونه است: در حالت نخست، هنگامی که پرتوهای خورشید از کنار جسمی به‌نسبت کوچک می‌گذرند، دچار پراش شده و به طیف نور تجزیه می‌شوند؛ و اگر در برابر بیننده شرایطی برای تشکیل تصویر وجود داشته باشد، پرتوهای پراش‌یافته به شکل هاله‌ای رنگین‌کمانی دیده می‌شوند.
گونه‌ی دیگر «شکوه خورشید» هنگامی رخ می‌نماید که بیننده میان خورشید و ابر قرار داشته باشد. در این حالت، پرتو خورشید در ریزقطره‌های ابر تجزیه می‌شود و به شکل هاله‌ی رنگین‌کمانی دیده می‌شود.
به دلیل هندسه‌ی ویژه‌ی این پدیده، معمولاً کسانی می‌توانند «شکوه خورشید» را ببینند که در بلندی باشند. به همین دلیل، مشاهده‌ی «شکوه خورشید» را تا کنون یا کوه‌نوردانی گزارش کرده‌اند که داشته‌اند طلوع یا غروب خورشید را روی قله‌ی کوه تماشا می‌کرده‌اند، یا سرنشینانِ هواپیما / بالگرد.
اما آن‌چه در تصویر ثبت‌شده‌ی «دی‌فریس» شگفت است، شکل هاله‌ی رنگین‌کمانی آن است که به شکل قلب است و این در حالی‌ست که تا کنون همه‌ی گزارش‌ها درباره‌ی «شکوه خورشید»، آن را حلقه‌های متحدالمرکز توصیف کرده بودند.
شاید در این مورد ویژه، شکل ابرها سبب شده که حلقه‌های دایره‌ایِ «شکوه خورشید» به شکل قلب درآیند!
برگرفته از : «خبرآنلاین»
بازنویسی و ویرایش : امیریاشار فیلا
