بنا به اعلام مرکز تلگرام‌های نجومی هاروارد ، دنباله‌دار «P/2016BA14» در سوم فروردین ۱۳۹۵ از فاصله‌ی تقریبی ۳.۶میلیون کیلومتریِ زمین خواهد گذشت. همچنین، دنباله‌دار «P252» نیز در روزهای یکم و دوم فروردین ۱۳۹۵ از فاصله‌ی تقریبی ۵.۳۳۵ کیلومتری زمین گذر می‌کند.
با فرض این که در این زمان تغییرات روشنایی غیرعادی رخ ندهد، هر یک از این دنباله‌دارها در نزدیک‌ترین فاصلهشان از زمین از قدر ظاهری ۱۲ دیده خواهد شد. دانشمندان می‌گویند نزدیک‌ترین فاصله‌ای که دنباله‌دار «P252» از کنار یک سیاره گذشته باشد، به گذر آن از کنار سیاره‌ی مشتری در سال ۱۹۸۷ بازمی‌گردد که دنباله‌دار «P252» از ۳۹میلیون کیلومتریِ مشتری گذشته بود.
به گفته‌ی «کوانژی یی»، از اخترشناسان دانشگاه «وسترن‌اونتاریو»، با بهره‌گیری از مدل‌سازی‌ای که روی شهابواره‌های به‌جامانده از دنباله‌ی دنباله‌دار «P/2016BA14» انجام گرفته، برخورد احتمالیِ شهابواره‌های برجای‌مانده از این دنباله‌دار از سال ۱۷۵۰ میلادی بررسی شده‌اند و هیچ‌گونه برخوردی میان زمین با این ذرات مشاهده نشده است.
با این همه، ممکن است ذراتِ برجای‌مانده‌ی قدیمی‌تر مربوط به این جرم همچنان بتوانند بارش شهابی راه بیندازند. از این رو، به‌تر است رصدگران بارش‌های شهابی آماده باشند.
مختصات کانون احتمالیِ این بارش شهابی، بُعد ۵/۵ ساعت و میل منفی ۳۹ درجه خواهد بود. همچنین، سرعت شهاب‌های این بارش ۱۴.۱ کیلومتر بر ثانیه برآورد می‌شود.
محتملترین هنگام برای رخ نمودنِ این بارش شهابی، ساعات پایانیِ یکم فروردین ۱۳۹۵ پیش‌بینی شده است.
|
|
