■ در نامهای رسمی در سربرگ فرهنگستان هنر مرقوم فرمودهاند : ـ آغداش، تو را سننه!؟رییس فرهنگستان هنر پس از توضیحاتِ آیدین آغداشلو (نقاش و هنرمند پرآوازهی کشورمان) دربارهی فروش آثارش به بانک پاسارگاد، پاسخی را برای انتشار به خبرگزاری ایسنا فرستاده که در کمال بهت و شگفتزدگی آن را از روی تصویرش میخوانیم :برگرفته از : خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)آما آنچه استاد آیدین آغداشلو گفته و اینگونه باعث واکنش رییس فرهنگستان شده، این بوده :
■ توضیح آیدین آغداشلو دربارهی فروختن آثارش به یک بانک
بعد از انتشار پیام رئیس فرهنگستان هنر درباره ۵۰۰ تابلو از آثار هنرمندان بزرگ و سپس توضیح مشاور هنری بانک پاسارگاد، اکنون آیدین آغداشلو که آثار خود را به بانک پاسارگاد فروخته است، درباره چگونگی واگذاری آثارش به این بانک توضیحهایی داد.
به گزارش ایسنا، محمدعلی معلم دامغانی - رئیس فرهنگستان هنر - ۱۱ مردادماه، پیامی را درباره ۵۰۰ تابلو از آثار هنرمندان بزرگ ایرانی، خطاب به اهالی فرهنگ و هنر و مسئولان منتشر کرد. او در پیامش اعلام کرد: «بیش از ۵۰۰ تابلو از آثار نقاشان ایرانی که با تطمیع تأثیرگذاری در مدیران و بعضی از کارمندان به بهانه نمایشگاه و غیره، بدون شناسنامه و سند به خزانه فرهنگستان تحمیل شده است، در اختیار این نهاد فرهنگی است. شرکت پارس آریان به سرپرستی آقای امین تفرشی مدعی مالکیت آن است، که ادعاست و بایستی اثبات شود.»
غلامرضا نامی - مشاور هنری بانک پاسارگارد - بعد از انتشار این پیام، درباره آثار هنری مورد اشاره در نامه رئیس فرهنگستان هنر، به ایسنا گفت: بانک پاسارگاد در دوران ریاست میرحسین موسوی در فرهنگستان هنر، قراردادی را با موسسه فرهنگی و هنری صبا بست که زیر نظر فرهنگستان هنر است و آثار برخی هنرمندان را خرید که همانجا بهعنوان موزه و محل نمایش آثار نگهداری میشد.
مشاور هنری بانک پاسارگاد درباره متن پیامی که معلم دامغانی منتشر کرد نیز تصریح کرد: چون بانک پاسارگاد از طریق مراجع قضایی برای پیگیری کارش اقدام کرده، به نظر میرسد آقای معلم هم از این موضوع آزرده شده و چنین ادبیاتی را در متن پیامش به کار برده است. بانک پاسارگاد ۱۰ روز پیش از انتشار این پیام، شکایت کرده است. البته آقای معلم، انسان فرهیخته و هنرمندی است و نمیدانم چرا چنین پیامی را منتشر کرده است.
حالا بعد از گذشت کمتر از یکماه از این موضوع، آیدین آغداشلو که بهتازگی به تهران بازگشته است، در واکنش به ادعاهای رسانهایشده گفت: در سال ۱۳۸۷ بنا بر سفارشی که از طرف بانک پاسارگاد دریافت کردم، چند قرارداد با این بانک امضا و سپس آثارم را تکمیل کردم و تحویل بانک دادم و پول خودم را هم از طرف قرارداد گرفتم. ضمنا اسناد خرید و فروش آثار تماما با حضور من و آقای امین تفرشی به نمایندگی از طرف بانک امضا و تحویل داده شد.
او در پاسخ به این ادعا که هنرمندان فریب خوردهاند و به جهت اسکان آثار در موسسه صبا موافقت کرده به بانک پاسارگاد اثر ارائه دادهاند، اظهار کرد: من مطلقا قراردادی را با مؤسسه صبا امضا نکردم و این قرارداد را مستقیما با خود بانک و شخص آقای امین تفرشی امضا کردم. آثار را هم به خود بانک تحویل دادم و مبلغ آن نیز از جانب بانک به حساب من واریز شد.
این نقاش و مورخ تاریخ هنر به این پرسش که آیا شما هیچوقت از مجموعه بانک پاسارگاد در مؤسسه صبا دیدن کردهاید؟ پاسخ داد: بله؛ چند سال قبل همراه برخی دیگر از اهالی فرهنگ و هنر به افتتاحیه موزه بانک پاسارگاد دعوت شدم و آنجا یک سخنرانی هم انجام دادم. در متن سخنرانی ذکر کردم که بانک پاسارگاد با افتتاح این موزه، یک عمل درست و بجای فرهنگی انجام داده است. آن سخنرانی در ساختمان صبا و در محل همان موزه انجام شد.
آغداشلو درباره تاثیر ورود بانکها و مؤسسات مالی خصوصی به حوزه اقتصاد هنر، معتقد است: در همه جای دنیا وجود چنین رویکرد فرهنگی - اجتماعی از بنگاههای بزرگ مالی انتظار میرود. بسیاری از بانکها و بنگاههای متمول مالی، از منظر تعهد اجتماعی که در قبال جامعه خود دارند، دارای موزهها و مراکز فرهنگی هستند و به جهت امکانات مالی، حمایت تمامعیاری از هنر و هنرمندان سرزمینشان میکنند و زمینهساز رونق اقتصاد هنر میشوند.
او اظهار کرد: البته برخی رویکردهای دیگری را هم لحاظ میکنند، مثلا بانکها در اروپا با خرید مستقیم آثار هنرمندان و همینطور برگزاری نمایشگاههای مختلف هنری، به معافیتهای مالیاتی دست پیدا میکنند که شیوهای رایج در سراسر دنیاست. برخی پا را از این فراتر گذاشته و در تجارت هنر فعالیت میکنند و آثار هنرمندان را در سطح وسیع خریداری و مجموعهداری میکنند. به طبع، اگر این سرمایهگذاری بهطور هوشمندانه صورت پذیرد، بانک هم میتواند به سود خوبی برسد. شرکت در حراجیها میتواند یک سرمایهگذاری مناسب برای بانکها باشد. کما اینکه بانک پاسارگاد با شرکت در حراج «کریستیز» یک مجسمه را به دهها برابر قیمتی که خرید، به فروش رساند. این راه هم در نهایت، به نفع هنرمند و اقتصاد هنر تمام خواهد شد.
این هنرمند ادامه داد: سرمایهگذاری بانکها فقط به حوزه هنرهای تجسمی خلاصه نمیشود، بلکه بانکها در سراسر دنیا، بخصوص بانکهای کشورهای غربی، سرمایه اولیه آثار نمایشی را هم تقبل میکنند و در سرمایه آن آثار شریک میشوند. حقیقت است که بدون شراکت بانکها، امکان تهیه فیلمهایی که میلیونها دلار هزینه دارند، مقدور و ممکن نیست. در ایران، همین بانک در فیلم «جدایی نادر از سیمین» به کارگردانی آقای اصغر فرهادی سرمایهگذاری کرد که آن فیلم جایزه خیلی مهم اسکار را هم گرفت.
آغداشلو درباره تاثیر تاسیس موزه بانک پاسارگاد نیز گفت: بانک با انجام این کار، گام اول را برداشته و این مسیر قائدتاً باید توسط سایر مؤسسات مالی دنبال شود و ادامه پیدا کند. در واقع، اگر گامی که این بانک برداشته، مورد استقبال سایر مؤسسات مالی قرار بگیرد و به یک الگو تبدیل شود، آن هنگام تأثیر شگرف این سرمایهگذاریها در بازار هنر ایران آشکار میشود.برگرفته از : خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)
|
|