گروهی از طراحان صنعتی ایران توانستند جایزه‌ی یکی از والاترین سطوح طراحی و عنوانِ برگزیده‌ی رویداد جهانی «A Design Award and Competition 2013 - 2014» را به دست بیاورند.
مصطفا آروند، کارشناس ارشد طراحی صنعتی به‌عنوان طراح، با همکاری سپیده گلگون به‌عنوان مشاور هنری، با طراحی چراغ رومیزیِ بهره‌مند از صفحه‌های روشنایی O-LED توانستند برنده‌ی جایزه و عنوان «طرح برگزیده» از جشنواره جایزه‌ی طراحی آ، بزرگ‌ترین جشنواره‌ی طراحی جهان شوند.
مصطفا آروند در گفت‌‌وگو با خبرگزاری «خبرآنلاین» در این‌باره گفته است: «طرح یادشده در رقابت و جایزه‌ی طراحی A، بزرگ‌ترین رقابت طراحی جهان که جای ارائه‌ی به‌ترین طرح‌ها، مفاهیم طرح و تولیدها و خدمات در جهان است، موفق به کسب عنوان برگزیده شده است. در این دوره، بیش از چهارهزار طرح از سوی طراحان و شرکت‌ها از سراسر جهان به رقابت ارائه شده بود، که هیأت داوران در یک بازه‌ی زمانی معین برندگانِ رقابتِ امسال را برگزید و به‌طور رسمی اعلام کرد.»
وی افزود: «در جهان امروز تولید کالاهای صنعتی و فرآورده‌های نوین، پیوندی بی‌واسطه با ریخت و فرم محصول و ارتباط معنای آن در کالبد زمان دارد؛ و شناختِ زبان اشیا و به‌کارگیری آن در طراحی، برای ایجاد تمایز و ساختن هویتِ هر محصول ضروری‌ست. در فرآورده‌ی طراحی‌شده‌ی ما هم از منابع روشنایی O-LED که از به‌روزترین منابع نوری موجود در آزمایشگاه‌های تخصصی‌ست، بهره گرفته شده است. همچنین، تمهیداتِ به‌کاررفته در طراحی این فرآورده، امکان تولید انبوه و عرضه‌ی آن را به بازار فراهم آورده است».
آروند در دنباله‌ی سخنانش گفت: «طراحی مینیمال اما پیچیده و تکنیکال در زمینه‌ی یکنواختی نور، عامل اصلی برتری این فرآورده، و افزایش بازده روشنایی آن و تعاملش با محیط و واکنش‌های محیطی المانِ پیش‌گفته، از نکات شایان‌توجه آن هستند. برتری دیگر، ایده‌ی طراحی فرآورده‌ای کاربردی، زیبا و درعین‌حال ارزان با مصرف پایین، نسبت به دیگر محصولاتِ موجود بوده است».
گفتنی‌ست، کارکرد منابع روشنایی O-LED مانند منابع روشنایی LED است، با این تفاوت که در آند و کاتدِ این منابع، دو لایه از ترکیب‌های نیمه‌رسانای ارگانیک (یا آلی؛ دارای ترکیبات کربن) به کار رفته است؛ لایه‌ی پخشگر (یا منتشرکننده) در نزدیکی کاتد، و لایه‌ی رساننده (یا هدایت‌کننده) در نزدیکی آند.
کاتد الکترون‌ها را که بار منفی دارند، به لایه‌ی پخشگر می‌فرستد؛ در حالی که آند الکترون‌ها را از لایه‌ی رساننده به سوی خود می‌کشد و چالک‌ها و حفره‌های الکترونی که دارای بار مثبت هستند، بر جای می‌گذارد.
این فرآیند، زمینه‌ساز پدید آمدنِ یک لایه‌ی پخشگر با بار منفی و یک لایه‌ی رسانا با بار مثبت می‌شود، که همدیگر را جذب می‌کنند و چالک‌های الکترونی را به شکل لایه‌ی پخشگر می‌سازند. با فن‌آوریِ یادشده می‌توان با مصرفِ کم‌تر الکتریسیته، روشنایی و تابشی بسیار همانند با تابش خورشید پدید آورد. گرفتاریِ خنک‌سازی نیز در منبع‌های O-LED با گسترده‌تر ساختنِ سطح، از پیش پا برداشته شده است. از دیگر ویژگی‌های برجسته‌ی این منبع‌ها، دوام و پایداریِ آن‌هاست: این صفحه‌ها در برابر ضربه، خراشیدگی و فرورفتگی بسیار پایدار و مقاوم‌اند و احتمالِ شکستگی آن‌ها بسیار ناچیز است.
سپیده گلگون هم به‌عنوان مشاور هنری و از اعضای گروه طراحی این چراغ نوین، درباره‌ی ساختار آن گفت: «در این فرآورده با الهام گرفتن از فرم صدف‌های دریایی در پوسته‌ی درونی محصول، یکنواختی جریان الکتریسیته به بیش‌ترین اندازه رسیده و توان خروجی با کم‌ترین وات مصرفی به 93درصد لومن و شار نوری افزایش یافته است».
وی افزود: «چالش اصلی طراح که همان گردش یکنواخت و دایره‌ایِ منابع روشنایی O-LED در دو سطح بالا و پایین فرآورده به‌طور پیوسته بود، توانست توجه داوران و دانشمندان متخصص رویداد «A Design Award and Competition 2013 - 2014» را جلب کرد و باعث شد این طرح از میان هزاران طرح نوآورانه، عنوان «برگزیده» را از آنِ خود کند. این عنوان همچنین باعث شد رتبه‌ی جهانی ایران در این رویداد بزرگ طراحی، از 38 به 20 افزایش یابد و ایران بالاتر از کشورهای هلند، استرالیا و فرانسه رده‌بندی شود. در این رده‌بندی، هر کشور بر پایه‌ی به‌ترین طراحان، هنرمندان و معمارانش ارزیابی می‌شود و طبعاً به دست آوردنِ هر جایزه‌ای در زمینه‌های یادشده، باعث افزایش امتیاز و رتبه‌ی آن کشور می‌شود.
نکته‌ی پایانی هم این که: مصطفا آروند درباره‌ی پیشنهادهای ساخت و تولید انبوه این فرآورده گفت: «مراحل ثبت طرح صنعتی محصول از سوی مشاور حقوقی در دست پی‌گیری است و ثبت قرارداد اولیه با یک شرکت ایرانی به نام گروه دکولایت در حال بررسی است».
پیشنهاد می‌شود دوست‌دارانِ موضوع از وبگاه رقابت «A Design Award and Competition 2013 - 2014»
در ایسن نشانی هم دیدن کنند:
www.adesignaward.comبرگرفته از : «خبرآنلاین»، یازدهم اسفند 92
ویرایش : امیریاشار فیلا
