■ از نگاه عکاسانِ «نشنال‌جیاگرافیک» ـ 7 بخش عمومی

این بار : «دورها آوایی‌ست که مرا می‌خواند...»

 

 

 

 
February 26, 2013
Juan de Fuca Strait
Photograph by Jason van der Valk
Download Wallpaper
(1600 x 1200 pixels)
 
 
 

دوستان و همکارانِ ارجمندم،
سلام.
 
امیدوارم این بخش از رشته‌روزنوشت‌های دنباله‌دار «از نگاه عکاسانِ نشنال‌جیاگرافیک» را هم مانند شش بخش پیشین، که استقبالِ خوب و بازخورد دلگرم‌کننده‌ی شما گرامیان را به همراه داشت، پسندیده باشید.
همان‌گونه که شمار شایان‌توجهی از شما نازنینان نیز در ایمیل‌ها، پیام‌ها و تماس‌هایتان فرموده بودید، جلوه، ارزش و چشم‌نواز بودنِ عکس‌هایی در این سطح و با این کیفیت، به‌ویژه هنگامی آشکار می‌شود که در اندازه‌های بزرگ‌تر و با درجاتِ وضوح بالاتر دیده شوند.
به همین خاطر هم بود که از بخش ششم این روزنوشت‌ها، لینکِ دریافتِ اندازه‌ی بزرگ‌تر عکس موضوع روزنوشت (Wallpaper, 1600 x 1200 pixels) نیز در زیر عکس آورده شد، تا دوستداران بتوانند آن را از همان‌جا (بدون مراجعه به وبگاه
«نشنال‌جیاگرافیک») دریافت کنند.
در همین راستا، لینکِ دریافت Wallpaperهای سه عکس از بخش‌های نخستِ این رشته‌روزنوشت نیز در این‌جا به حضور شما عزیزان ارائه می‌شود :
 
مار دم‌الماسی
Download Wallpaper
 
تاق صخره‌ای در پرتو روشنایی آغازین روز
Download Wallpaper
 
مرگ موش
Download Wallpaper
 

 

این نکته را هم باید بیفزایم که برای دو عکس بازپخش‌شده با نام‌های «مرغزاری که مرغ‌زار شده» و «گورستان»، در خود وبگاه «نشنال‌جیاگرافیک» هم لینکی برای دریافتِ قطع پس‌زمینه («Wallpaper») در نظر گرفته نشده است؛ اما شما می‌توانید در بخش‌های سوم و پنجم روزنوشتِ «از نگاه عکاسانِ نشنال‌جیاگرافیک»، از راه لینکِ
نام عکاس، به اندازه‌هایی بزرگ‌تر از دو عکس یادشده دسترسی پیدا کنید.

 
چون گذشت آن نوش و جوش و آن سماع،
روز گشت و جمله گفتند : الوداع
(مولوی)
 
 
و اکنون، در پایانِ یکصدوهفتادوچهارمین روزنوشتی که در طول نزدیک به دو سال‌ونیم سال گذشته در این وبگاه تخصصی به اشتراک گذاشته‌ام، ضمن سپاسگزاری از همراهی همه‌ی اعضای ارجمندی که در این مدت با بازدیدها و اظهارنظرهایشان به من دلگرمی بخشیدند، و با قدردانی از زحمت‌های مدیریت و گردانندگانِ سخت‌کوش iiiwe lang=FA>، همه‌ی شما دوستان و همکارانِ نازنین را به کردگار توانا می‌سپارم؛
چون به دلیل پاره‌ای کارها و گرفتاری‌ها و احوالاتِ شخصی، از امروز در این همایشگاه مهندسی دوست‌داشتنی ـ دست‌کم برای مدتی ـ حضور نخواهم داشت.
 
به خواست پروردگار، اگر عمری باشد و دل‌ودماغی، و حالِ همگی‌مان هم خوب باشد (یا درست‌تر بگویم: بدتر از حالِ کنونی‌مان نباشد)، شاید از روزهای آغازین تیرماه یا مرداد بازگردم و بار دیگر در کنار شما عزیزان و همراهان باشم.
از همکارانم در «گروه رسانه‌ای دیرین» خواسته‌ام از این ماه فعالیت و حضور بیش‌تری در iiiwe داشته باشند،
تا به‌نوعی نبود من در این جمع دوست‌داشتنی را جبران کنند.
در این مدت اگر دوست داشتید و دلتان خواست، گاهی با سر زدن به روزنوشت‌های پیشینم و بازخوانی و بازبینی آن‌ها، یادی از این همکارتان بکنید.
 
به پیوستِ این روزنوشت، فایل آوایی ترانه‌ی «شوکتِ بودن، رویای آسودن» با صدای زنده‌یاد مازیار (عبدالرضا کیانی‌نژاد) نیز فرستاده شده، که آن را به همه‌ی شما دوستان و همکارانِ ارجمندم پیشکش می‌کنم و می‌دانم که از گوش سپردن به آن لذت خواهید برد؛ حتا اگر بارها آن را شنیده باشید.
این ترانه، یکی از سیزده ترانه‌ی آلبوم «ماهی‌گیر» آن زنده‌یاد است که با مجوز شماره‌ی 4/3917ت از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی انتشار یافته، و با شماره‌ی 5749 در کتابخانه‌ی ملی ایران به ثبت رسیده است.
 

 

به‌قول سهراب،

«... من پُر از نورم و شن

و پُر از دار و درخت.

پُرم از راه٬ از پل٬ از رود٬ از موج.

پُرم از سایه‌ی برگی در آب:

چه درونم تنهاست»

 
 
 
التماس دعا
و بدرود
 
ارادتمند شما،
ا. ی. فیـلا