نیرومندترین موشک جهان به نام «سامانهی پرتاب فضایی» (: SLS Space Launch System) که متعلق به ناساست، مرحلهی بازبینی طراحی بحرانی خود را از سر گذراند و تا رسیدن به پرواز سرنشیندار خود، تنها یک گام فاصله دارد. این موشک توانایی آن را خواهد داشت که انسانها را به مقصدهایی بسیار دور همچون بهرام (مریخ) ببرد.
مرحله بازبینی طراحی این موشک یازده هفته طول کشید و سیزده گروه متشکل از مهندسان و دانشمندان ناسا بیش از 1000 سند را بازبینی کردند، تا تعیین کنند که آیا این موشکِ مفهومی آمادهی تولید در مقیاس کامل است یا نه. بازبینی این موشک به یک هیأت بازبینی که متشکل از کارشناسانِ مستقل از این برنامه است، پیشکش شده است.
گام بعدی، ارائهی دستاوردهای این هیأت به «مرکز شورای مدیریت مارشال» و سپس «هیأتمدیرهی مأموریت عملیات و تفحص انسانی» در ادارهی کل ناسا اعلام شده است.
گفته میشود واپسین و قدرتمندترین نسخهی این موشک، 117 متر بلندی خواهد داشت و نیروی جابهجاکنندهی آن 20درصد بیش از نیروی موشک «ساوترن پنج» (کیوان ۵ ؛ Saturn V) است که در عصر پروازهای آپولو به کار میرفت.
موشکهای تازهی ناسا به گونهای طراحی میشوند که فضانوردان را به سیارکها، مریخ یا هر نقطهی دیگری در فضا ببرند و باعث پیشرفت شایانملاحظهای در زمینهی روبوتیک خواهند شد. موشک عظیم SLS نخستین بار در سال ۲۰۱۸ / ۱۳۹۷ آزمایش خواهد شد. البته این آزمایش بیسرنشین خواهد بود. این موشکهای توانمند با سرعتی بیمانند خواهند توانست مدت سفرهای میانسیارهای را کوتاه کنند.
«جان گرانزفلد، John Grunsfeld»، مدیر بخش مأموریتهای علمی ناسا بر این باور است که این موشکها دانش را تغییر خواهند داد و اکتشافات فضایی را دگرگون خواهند کرد. «گرانزفلد» برای نشان دادن توان این موشکها، مأموریت «اروپا» (قمر سیارهی مشتری) را مثال میزند که قرار است در میانهی دههی ۲۰ میلادی (اندکی بیشتر از پنج سال دیگر) انجام پذیرد؛ و تصریح میکند: با موشکهایی که هماکنون به کار میروند، نزدیک به هشت سال طول خواهد کشید تا به مشتری برسیم؛ اما با موشکهای SLS این سفر به سه سال کاهش خواهد یافت.
فضاپیمای «افقهای نو، New Horizons» که تقریباً دو هفتهی پیش از کنار «پلوتو» گذشت، با وزن ۴۸۰ کیلوگرم و سوخت کامل با موشک «اطلس ۵» به فضا پرتاب شد که تا امروز در نوع خود سریعترین به شمار میرود. با این همه، «افقهای نو» مستقیماً از میان منظومهی پلوتو گذر کرد و در سراسر برنامه تنها یکبار برای گذر از کنار این سیارهی کوتوله برنامهریزی شده بود. اما آنگونه که «آلن استرن، Alen Stern» محقق اصلی مأموریت «افقهای نو» میگوید: «مأموریتی مانند کاوشگر اروپا طوری برنامهریزی خواهد شد که در کمترین حالت ۴۵ بار در مدار مشتری از کنار اروپا گذر کند و چنین پروژهای با موشکهای اطلس ممکن نیست. در چنین سفرهایی به سوختِ بسیار نیاز است و هیچ راهی تا امروز برای سبککردنِ آن وجود نداشته است، موشکهای SLS به ما توانِ به انجام رساندنِ مأموریتهای شگفتانگیزی را خواهند داد و من امیدوارم بتوانیم با آنها بسیار زود بار دیگر به پلوتو و کمربند کایپر بازگردیم».
افزون بر این، موشکهای SLS میتوانند با خود تلسکوپها و ابزارهای قدرتمند و بزرگ را ببرند. حتا شاید بتوان همهی رصدخانه و ابزارهای مورد نیاز تحقیقات علمی را با این موشکها به فضا برد و آنگونه که «گرانزفلد» بلندپروازانه میگوید: «در سفرهای سرنشیندار، میتوانیم بخشی از ابزارها را که فضانوردان میتوانند سَرِهَم کنند، در فضاپیما قرار بدهیم. آنها میتوانند با این تلسکوپها و ابزارها، جوّ پیرامون سیارههای ناشناخته را بررسی کنند».
موشکهای تازه ۹۸ مترند و با خود ۷۷ تُن بار را تا مدارهای پایینی زمین حمل میکنند. این موشکها ۱۰درصد بیشتر از موشکهای ساترن پنج نیروی رانش ایجاد میکنند. جالب است بدانید که موشکهای ساوترن سنگینترین، بلندترین (تقریباً ۱۱۰ متر) و نیرومندترین موشکهایی هستند که تا به امروز ساخته شدهاند. موشک ساوترن میتوانست نزدیک به ۱۱۸ هزار کیلوگرم را تا مدارهای پایینی زمین ببرد. به همینعلت ناسا تصمیم دارد مدلهایی از SLS را با ارتفاع ۱۱۷ متر و قدرت حمل بار تا ۱۳۰هزار کیلوگرم طراحی کند، که تازه بتوانند ۲۰درصد بیشتر از ساترن پنج نیروی رانش ایجاد کنند.
در سال ۱۳۹۷ این موشکها برای آزمایش شدن به مدار ماه فرستاده خواهند شد و پرتاب آنها با سرنشین برای سال ۱۳۹۸ و پس از آن برنامهریزی شده است.
برگرفته از :
canot.ir و
www.isna.ir منبع اصلی :
www.space.com یکپارچهسازی و ویرایش :
امیریاشار فیلا