■ یک نگاه ، یک چشم‌انداز ـ ۳ : این رود نیمه‌جان هنوز سرشار از زندگی‌ست بخش عمومی

مدت‌ها بود ـ هم به علت گرفتاری و مشغله و هم به خاطر آلودگی هوا ـ نقاط مرکزی شهر و خیابان چهارباغ و سی‌وسه‌پل را پیاده نپیموده بودم؛ تا این که پنج‌شنبه‌ی پیش (۲۴ دی ۱۳۹۴) هنگامی که حدود ساعت ۱۷:۳۰ از آیین پایانی جشنواره‌ی «اصفهان، شهر خلاق» در هتل عباسی اصفهان فراغت یافتم و بیرون آمدم، حس کردم هوا آن اندازه آلوده نیست که نشود کمی پیاده‌روی کرد.

به راه افتادم و پس از گذر از خیابان‌های آماده‌گاه و چهارباغ عباسی (که بیش‌تر از خیابان، به کارگاه ساختمانی می‌ماند) به میدان انقلاب (مجسمه) و سی‌وسه‌پل رسیدم؛ و در همان هنگامه‌ی پا نهادن به پیاده‌راهِ پل، دو چیز چشمانم را به سوی خود کشید: نخست رنگِ بی‌مانند و چشم‌نواز غروب که آمیزه‌ای از نارنجی و صورتی و لاجوردی و فیروزه‌ای و سرمه‌ای بود؛ و دوم، پرواز رقص‌گونه‌ی عصرگاهیِ میهمانانِ کوچنده‌ی نصف‌جهان، که همین اندک آبی را که در ضلع باختریِ سی‌وسه‌پل بر بستر زاینده‌رود نیمه‌جان هست، مغتنم شمرده‌اند و آن‌جا را از شور سرزندگیِ خود آکنده‌اند. لکه‌هایی که در این نما در آسمان و بر روی آب به چشم می‌خورند، همین میهمان‌های دلنواز و دوست‌داشتنیِ نصف‌جهان هستند.

امیدوارم این عکس بتواند گوشه‌ای از حس پرشور و دل‌انگیز آن فضا و آن چشم‌انداز را بازبتاباند و منتقل کند.
به امید بازگشتِ روزها و شب‌های پررونق اصفهانِ زیبا ...

عکس و نوشتار : امیریاشار فیلا
ـ این هم دست‌رسی و لینکِ دو بخش نخستِ «یک نگاه ، یک چشم‌انداز»، برای دوستانی که این دو بخش را ندیده‌اند:
■ یک نگاه ، یک چشم‌انداز ـ ۱ : آسمانِ شبی پُرستاره در ایسلند
■ یک نگاه ، یک چشم‌انداز ـ ۲ : تاج رنگارنگ خورشید بر فراز هیمالیا
■ پیشنهاد می‌کنیم از چشم‌اندازهای رشته‌روزنوشت‌های «یک عکس ، یک عکاس» هم دیدن کنید.