■ دولتِ صحبتِ آن مونس جان ما را بس ... ـ بخش عمومی

خوبان پارسی گو بخشندگان عمرند
ساقی بشارتی ده رندان پارسا را

ای صبا گر بگذری بر ساحل رود ارس
بوسه زن بر خاک آن وادی و مشکین کن نفس


روانش آمرزیده و نام و شعرش جهانگیرتر باد

ممنون
الا یا ایها الساقی ادر کاسا و ناولها که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکلها

میکند حافظ دعایی بشنو آمینی بگو
روزی ما باد لعل شکرافشان شما

هُمایِ اوجِ سعادت به دام ما افتد اگر تو را گذری بر مقام ما افتد
حباب‌وار براندازم از نشاط کلاه اگر ز روی تو عکسی به جام ما افتد
شبی که ماهِ مُراد از افق شود طالع بُوَد که پرتو نوری به بام ما افتد
به بارگاه تو چون باد را نباشد بار کِی اتفاق مجال سلام ما افتد؟
چو جان فدای لبت شد خیال می‌بستم که قطره‌ای ز زلالش به کام ما افتد
خیال زلف تو گفتا که جان وسیله مساز کز این شکار فراوان به دام ما افتد
به ناامیدی از این در مرو؛ بزن فالی بُوَد که قرعه دولت به نام ما افتد
ز خاک کوی تو هر گه که دم زند حافظ نسیم گلشن جان در مشام ما افتد

گوهر پاک بباید که شود قابل فیض
ورنه هر سنگ و گلی لوءلوء و مرجان نشود

به به..دست شما درد نکنه آقای مهندس

دولت صحبت آن مونس جان ما را بس...