تاکنون بنیادها و سازمان‌های گوناگونی بر روی راه‌های مختلفِ فرستادن انسان به مریخ و سکونت بر روی آن سرمایه‌گذاری کرده‌اند. چرا که ساخت فضایی برای سکونت بر روی سیاره‌ی سرخ، اهمیتی حیاتی دارد.
با این همه، موانعی در این راه هست که باید برداشته شوند. یکی از مهم‌ترینِ این موانع، دست‌یابی به سازوکاری برای ساخت سازه در مریخ بی نیاز به انتقال مصالح از زمین به آن‌جاست.
در این میان، یک گروه پژوهشی به بررسی مواد موجود بر روی مریخ پرداخته‌اند تا به شیوه‌ای برای تهیه‌ی مصالح و ساخت‌مایه‌ی لازم برای ساخت سکونتگاه در مریخ دست یابند. آن‌ها به این نتیجه رسیده‌اند که گوگرد که به فراوانی روی مریخ در دست‌رس است، می‌تواند ماده‌ای مناسب برای ساخت‌و‌ساز باشد. این ماده را می‌توان ذوب کرد و به شکل‌های گوناگون درآورد.
البته تلاش‌هایی که تاکنون برای این کار به انجام رسیده، نشان می‌دهد که بلوک‌های ساخته‌شده از گوگرد استحکام کافی ندارند و علتِ آن نیز وجود انبوهی از حباب در آن است. این پژوهشگران برای از میان برداشتنِ این کاستی، مواد دیگری را به گوگرد افزودند. این مواد در واقع ترکیب‌هایی از دی‌اکسیدتیتانیوم، اکسیدآهن، دی‌اکسیدسیلیس، اکسیدآلومینیوم و برخی ترکیب‌های دیگر بودند، که همه‌ی آن‌ها بر روی مریخ یافت می‌شوند.
همچنین، در فرآیند تولید بلوک، فشار زیادی نیز وارد شد تا به این ترتیب تا جای ممکن حبابی درونِ آن شکل نگیرد. پس از کم و بیش کردنِ اندازه‌ی هر یک از این مواد در نمونه‌های آزمایشی، این گروه پژوهشی توانست به نسبتِ مشخصی دست یابد که می‌تواند برای ساخت بلوک‌های سازه در مریخ به کار رود.
بر پایه‌ی آنچه این گروه از یافته‌ها و دستاوردهای آزمایش‌های خود اعلام کرده‌اند، مقاومتِ این بتن از مقاومتِ مورد نیاز برای سازه‌های مریخی بیش‌تر است؛ که شاید اصلی‌ترین دلیل آن نیز کم‌تر بودنِ گرانش مریخ نسبت به زمین باشد.
همچنین، آزمایش‌های گوناگون نشان داد که این بلوک‌ها می‌توانند انواع شرایط بد محیطی همچون دمای بسیار بالا یا فشار جویِ مریخ را تاب آورند. یکی دیگر از مهم‌ترین ویژگی‌ها و برتری‌های این بلوکِ مریخی آن است که می‌توان آن را گداخت و ذوب کرد و دوباره برای ساختِ بلوک‌های تازه به کار بُرد.
برگرفته از :
www.dezeen.com آماده‌سازی و ویرایش :
امیریاشار فیلا لینک ژورنال
برای مطالعه و آگاهی بیش‌تر : www.fastcodesign.com
