بر پایه‌ی ایده‌ای نوین، توربین‌های بادی می‌توانند در بسیاری از پل‌های بزرگِ ساخته‌شده در بزرگ‌راه‌های جهان به کار گرفته شوند و برق تولید کنند. این طرح که آن را گروهی از پژوهشگران اروپایی مطرح کرده‌اند، می‌تواند به وضع قانون‌هایی تازه در ساخت پل‌ها بینجامد.
پلِ دره‌ای «جانکال» در جزایر قناری، نمونه‌ای از پل‌هایی است که دانشمندان اسپانیایی و انگلیسی قصد دارند از وزش بادِ میان ستون‌های آن، برای به جنبش درآوردنِ پره‌های توربین‌ها بهره بجویند و انرژی تولید کنند.
این مطالعه بر پایه‌ی همانندسازیِ مدل و مدل‌سازیِ رایانه‌ای به‌دستِ «اسکار سوتو» (Oscar Soto)، پژوهشگر انگلیسی از دانشگاه «کینگستون» انجام گرفته است. دانشمندان با تغییرشکل توربین‌های بادی و رایانش (محاسبه‌ی) مقاومت هوا، به دنبالِ به‌ترین حالت قرارگیری توربین‌های بادی در میان ستون‌های پل هستند.
«سوتو» درباره‌ی چیدمان توربین‌ها می‌گوید: «به‌طور طبیعی هر اندازه سطح درحال‌چرخش پره‌ها بیش‌تر باشد، انرژی بیش‌تری می‌توان تولید کرد؛ و همچنین، در توربین‌های کوچکِ به‌کاررفته نیز می‌توان دید که به‌ازای هر مترمربع فزایش سطح پره‌ها، انرژی بیش‌تری تولید می‌کنند.»
وی افزود: «برای بهره‌مندی از بیش‌ترین فضا برای تولید انرژی، نخست دو گونه توربین در پل‌ها در نظر گرفته شد: در گونه‌ی نخست سرتاسر فضا را یک توربین بزرگ پوشش می‌دهد و در دیگری، یک شبکه‌ی 24تاییِ توربین‌های کوچک به کار گرفته می‌شود؛ اما سرانجام، به دلیل ماندگاریِ بیش‌تر، بر آن شدیم که دو توربین در اندازه‌ی میانگین کار بگذاریم.»
در نگاهی فراگیر، هر یک از پل‌هایی که بر فراز دره‌ای ساخته شده‌اند، وضعیتِ جویِ دیگرسان و گنجایشی یگانه برای تولید انرژی دارد. در پروژه‌ی پل دره‌ایِ «جانکال»، انرژی الکتریکی تولیدیِ هر توربین 25صدم مگاوات برآورد شده است که روی‌هم، گنجایش تولید برق در پل دره‌ایِ «جانکال» را به نیم مگاوات می‌رسانند و این پل را در دسته‌ی تولیدکنندگانِ میانگین قرار می‌دهند.
«سوتو» درباره‌ی دستاوردهای این کار می‌گوید: «با این مقدار انرژی الکتریکی، می‌توان مصرف برق 450 تا 500 خانه را فراهم کرد و همچنین با کار گذاشتنِ این توربین‌ها، از آزاد شدنِ 140 تن دی‌اکسیدکربن در سال جلوگیری می‌شود.»
این مطالعه در مجله‌ی «انرژی‌های بازیافتنی (تجدیدپذیر) و پایدار» به چاپ رسیده و از سوی شرکت همگانی «PAINPER» آماده‌ی بهره‌برداری شده است. شرکت «PAINPER» از شرکت‌های نوآور و ایده‌پردازی است که با بهره‌گیری از ایده‌های نوین امیدوار است از زمین و ساکنان آن در برابر خطرهای ناپایدارکننده‌ی زیستگاه پاس‌داری و نگهبانی کند.
برگرفته از :
http://phys.orgگزینش، آماده‌سازی و ویرایش :
امیریاشار فیلا ■ چند نکته‌ی آموزشی ـ ویرایشی : ـ به‌جای «به حرکت درآوردن»، بنویسیم و بگوییم : «به جنبش درآوردن»
ـ به‌جای «قابل‌تجدید» یا «تجدیدپذیر»، به‌تر است بنویسیم و بگوییم : «بازیافتنی»
ـ به‌جای «به ... منجر می‌شود» و «به ... منجر شد»، بنویسیم و بگوییم : «به ... می‌انجامد» و «به ... انجامید»
ـ به‌جای «محققین» و «محققان»، بنویسیم و بگوییم : «پژوهشگران»
ـ به‌جای «جمعی از ...»، بنویسیم و بگوییم : «گروهی از ...»
ـ به‌جای «شبیه‌سازی»، بنویسیم و بگوییم : «همانندسازی»
ـ به‌جای «بر اساس ...»، بنویسیم و بگوییم : «بر پایه‌ی ...»
ـ به‌جای «محاسبه»، به‌تر است بنویسیم و بگوییم : «حساب کردن» یا «رایانش»
ـ به‌جای «مورد استفاده» بنویسیم و بگوییم : «به‌کاررفته» یا «به‌کارگرفته‌شده»
ـ به‌جای «در نهایت»، بنویسیم و بگوییم : «سرانجام» یا «در پایان»
ـ به‌جای «عمومی»، بنویسیم و بگوییم : «همگانی»
ـ به‌جای «مبتکر»، بنویسیم و بگوییم : «نوآور»
ـ به‌جای «نصب» و «تعبیه کردن»، بنویسیم و بگوییم : «کار گذاشتن»
ـ به‌جای «در مقابل»، بنویسیم و بگوییم : «در برابر»
ـ به‌جای «جدید»، بنویسیم و بگوییم : «نو» یا «تازه» یا «نوین»
ـ به‌جای «مقدار» و «چقدر»، بنویسیم و بگوییم : «اندازه» یا «چه اندازه»
ـ به‌جای «متوسط»، بنویسیم و بگوییم : «میانگین»
ـ به‌جای «تخمین زدن»، بنویسیم و بگوییم : «برآورد کردن»
