■ فرق دهه‌ی شصتی‌ها با نسل پیتزاخور و عمل‌گرای امروز!! بخش عمومی

واقعا...

دهه پنجاهی ها چطورند...؟

جالب

خانم علیشاهی عزیز،
مـا "دانش‌آموزانِ دهه‌ی شصت"، همان "متولدانِ دهه‌ی پنجاه" هستیم
که چطور بودن‌مان و تفاوت‌مان با شما متولدانِ دهه‌ی شصت (یا همان "دانش‌آموزانِ دهه‌ی هفتاد")
در متن کوتاه بالا آمده است.

نگران نباشید؛
ما متولدانِ دهه‌ی پنجاه (دانش‌آموزانِ دهه‌ی شصت) عموماً قصد و انگیزه‌ای برای
کم‌سن‌وسال‌تر جا زدنِ خودمان نداریم.
برای نمونه، خود من متولد سال 1356 و سی‌وشش‌ساله هستم؛ به بانگ بلند و بی هیچ ابایی.

اینکه کاملا مبرهن بود،چون عنوان کرده بودید دانش آموزهای دهه شصت.
عرض بنده در مورد نسل های پیش از دهه شصت بود..دهه 30-40-50 ...تفاوت زندگی آنها با ما...چون سبک زندگی هر دهه به نسبت متفاوت از دهه پیشین است.

آهــان؛
یعنی وقتی پرسیدید : «دهه پنجاهی‌ها چطورند...؟»، منظورتان این بوده که
نسل‌های دهه‌های 30 و 40 و 50 چه‌طور بوده‌اند و چه‌گونه زندگی می‌کرده‌اند!

بسیار هم خوب ...
اگر در میان اعضا کسی هم‌سن‌وسال پدر و مادرهایمان باشد، احتمالاً می‌تواند سوال‌تان را پاسخ دهد.

وقتی که به بدبینی عادت کنید،بدبینی به اندازۀ خوش بینی مطلوب و دوست داشتنی میشود."آرنالد بنت"

من دانش آموز هفتادی و متولد شصتی هستم اما فرقی که گفتیم مال ما نبودا احیانا مال دانش آموز هشتادیه!

شما که تاج سرین پیمان جان ...

شما اون‌قدر دوست‌داشتنی و خوب و بامحبتین، که آدم اصلاً باورش نمی‌شه دانش‌آموز دهه‌هفتادی باشین.


;-)

مهندس فیلا با قلم سر میبریا :-D
البته همه نسل 50 و 60 ای ها نسل به فنا رفته هستن!
باز هفتادی ها امیدی دارن از ماها دیگه گذشت!

"به فنا رفته" رو خوب اومدی پیمان جان.
عین حقیقته ...

هرچند همیشه یه کورسوی امیدی هست؛
"ما هم خدایی داریم ..."

در ضمن، ارادت من به شما چیز غریبی نیست؛
حتماً شنیدی که خواجه حافظ هم گفته :

«اگر رفیق شفیقی، درست [مثل] پیمان باش»

فقط بنا به ضرورتِ وزن و قافیه، کلمه‌ی "مثل" رو حذف کرده ...


;-)

فرزند گرامی امیر یاشار جان (شوخی)
شما که گل سرسبد عهد شبابی و بسیار علاقمند به متون ادبی کهن و مشتاق میراث فاخر این ملک، برشما پوشیده نیست، بر دیگران نیز پوشیده نباشد که دنیا چرخه‌ای است دوار و در آن هر برآمدن را فروشدنی است. در حال نسل نو بیشتر به فکر خویش هستند و به فردگرایی متمایل‌تر لیک در ازمنه قدیم تمایل به خصوصیاتی نظیر جمع‌گرایی، فداکاری ، گذشت ، مروت و اتحاد ، بیشتر رواج داشت . درست و غلط بودن این رویه را نسل بعد درک خواهد کرد و نتیجه‌اش به نسل بعدترشان خواهد رسید. به هر رو آنچه دراین ملک به شدت دیده شده، می‌شود و انشاء‌الله نخواهد شد افراط و تفریط است و آنچه نیاز مبرم است اعتدال است و صد البته تعقل .
بیت:
جنگ هفتاد و دو ملت همه را عذر بنه
چون ندیدند حقیقت ره افسانه زدند
لذا
سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز
...
..
.

دوستان گرامی چندی قبل کتابی با عنوان داستانهای کتابهای فارسی 100 سال اخیر چاپ شده که دارای تمامی داستانهای کتاب فارسی است .البته کتاب شعرش هم منتشر شده است.